Bi' Anı...

17 Mayıs...

Bu tarihi gördüğümüz heryerde koltuklarımız kabarmıyor mu?

Ve hepimizin o günle ilgili bir anısı var değil mi?

567.884.364 farklı anı dinlemiş/okumuşsunuz, bunu okusanız çok mu? alla alla..

17 Mayıs... Okuyorum... Üniversite 2. sınıf öğrencisiyim... Ve bulunduğum yer KKTC... Yani bi nevi gurbet...

Çok haylaz bi eleman olmamdan mütevellit, zat-ı muhterem babam beni zapt edebilmek adına "MSB Erkek Öğrenci Yurdu"nda okutmayı uygun görmüş... Tek asker evladı olmayan ben, daha öğrenciyken "tertib" ve "dede" terimlerini öğrenmiş vaziyette devam ediyorum okul hayatıma...

Saat 21:00 itibari ile yurt giriş/çıkış yasak başlar... Dedeler karar alır ve maç yurtta izlenecek...

Çük ekran televizyon, 600 erkek... Ön 10 sıra "dede"lere ait... Gel de çıldırma...

Maçı falan geçiyorum... Ben Popescu'nun penaltısını 3 gün sonra gördüm...

Viera'nın top direkten geri dönerken, yurt elemanları olarak Kıbrıs sokaklarına dökülmüştük bile... Abartmıyorum, bütün Doğu Akdeniz Üni. öğrencileri Magosa'da meydandaydı... Türk Bayrakları açıldı, İngiliz Büyükelçiliği'ne yürümeye başlanıldı... Tek bir ağızdan İstiklal Marşı...

Yazarken bile tüylerim diken diken...

Türkiye Cumhuriyeti Tarihi'ndeki en büyük sportif başarıyı yaşatmış benim takımım bana...

Gururu tarif edilemez...

Diyordum hep... Taa ki 4 Temmuz 2011 günü başlayıp, bugünlere gelene kadar...

Bu kadar mı "doğru" olur bir spor klubü?

Bu kadar mı "öngörü" sahibi olup, 4 Temmuz da yaptığı açıklamayla bugünleri anlatır... Bakın öyle kolay bi durum değil, Türkiye'de yaşıyoruz... Genel Kurmay Başkanı dün görevde, bugün "terörist başı" olarak içerde... Anla durumu...

Neyse çok uzatmayalım... Durumu bağlayalım... İlk yazıdan da sizleri sıkmayalım...

30+1 yaşındayım...

4 yaşında bir Aslan Parçam var...

Ona takımımın üstün başarılarını anlatırken emin olun bu süreç ilk anlatacağım şey...

Bana bugün "CL kupasını veriyoruz size, gelin destek olun şu işe" deseler, 2 sn düşünürsem fenerli oliim...

O derece...

Uzatmamak lazım...

İyiki Galatasaraylıyım...